استانداردهای ملی و بین المللی اتاق تمیز

با افزایش استفاده از اتاق های تمیز (clean room)نیاز به یک سری قوانین و استانداردها برای طراحی آن ها به صورت یکپارچه احساس شد. به همین دلیل برای طراحی و ساخت اتاق های تمیز انواع استاندارد های بین المللی و ملی ایجاد شد.

انواع استانداردهای اتاق تمیز

اتاق های تمیز را براساس میزان آلودگی موجود در آن ها رتبه بندی می کنند. به طور کلی به منظور طراحی و طبقه بندی اتاق های تمیز بر اساس درجه تمیزی و همچنین تعیین نوع کلاس آن ها از دو استاندارد زیر استفاده می شود:

  • استاندارد فدرال ایالات متحده آمریکا تحت عنوان FS 209E
  • استاندارد ایزو سری ISO-14644-1

استاندارد ایزو بر اساس استانداردهای تعیین شده توسط اروپا و آمریکا تنظیم شده است. اما در حال حاضر با توجه به کاربرد آسان تری که استاندارد فدرال دارد با آنکه قدیمی تر می باشد هنوز هم کاربرد گسترده ای دارد.

استاندارد فدرال 209

این استاندارد در سال 1963 در ایالات متحده آمریکا نگارش یافت. استاندارد فدرال پس از نگارش اولیه چندین بار در مراحل مختلف مورد بازبینی قرار گرفت و دست خوش تغییرات شد تا اینکه در سال 2001 کنار گذاشته شد و جای آن را استاندارد بین المللی ایزو گرفت.

در این استاندارد، اتاق های تمیز را بر اساس تعداد ذرات موجود در محیط کلین روم در دسته بندی های از A تا D قرار می دادند.

استاندارد ایزو

اولین سری این استاندارد با عنوان ISO-14644-1 منتشر شد. دومین سری این استاندارد یعنی ISO-14644-2 مورد استفاده قرار گرفت.

این استاندارد بر اساس استاندارد هایی که پیش از آن در سال 1999 در اروپا و همچنین 2001 در آمریکا وضع شدند ایجاد شد. پس از سال 2001 این استاندارد جای استاندارد فدرال 209 را پر کرد اما اکنون استفاده از استاندارد فدرال 209 مرسوم است و کاربرد گسترده ای دارد.

استاندارد اتاق تمیز

استاندارد ملی برای اتاق تمیز

استاندارد های داخلی که برای اتاق های تمیز تعریف می شود عمدتا برگرفته از همان استانداردهای بین المللی می باشد و طراح با بهره گرفتن از همان استانداردها می تواند از رعایت استانداردهای داخلی اطمینان حاصل کند.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.